Wang Long Shan Huai Dao Shi Hu Fa Leng

望龙山怀道士许法棱

Xin Chou Chang ,Wang Long Shan 。

心惆怅,望龙山。

Yun Zhi Ji ,Diao Du Hai 。

云之际,鸟独还。

Xuan Ya Jue Bi Ji Qian Zhang ,Lu Luo Niao Niao Bu Ke Pan 。

悬崖绝壁几千丈,绿萝袅袅不可攀。

Long Shan Gao ,Shei Neng Jian 。

龙山高,谁能践。

Ling Yuan Zhong ,Cang Cui Wan 。

灵原中,苍翠晚。

Lan Yan Bao Shui Ru Xiang Ren ,Zhong Ri Tiao Tiao Kong Zai Yan 。

岚烟瀑水如向人,终日迢迢空在眼。

Zhong You Yi Ren Pi Ni Chang ,Song Jing Shan Ding Sun Qiong Jiang 。

中有一人披霓裳,诵经山顶飧琼浆。

Kong Lin Xian Zuo Du Fen Xiang ,Zhen Guan Lie Shi Yan Cheng Hang 。

空林闲坐独焚香,真官列侍俨成行。

Chao Ru Qing Xiao Li Yu Tang ,Ye Sao Bai Yun Mian Dan Chuang 。

朝入青霄礼玉堂,夜扫白云眠石床。

Tao Hua Dong Li Ju Ren Man ,Gui Shu Shan Zhong Zhu Ri Chang ,Long Shan Gao Gao Yao Xiang Wang 。

桃花洞里居人满,桂树山中住日长,龙山高高遥相望。
望龙山怀道士许法棱的翻译

暂无

望龙山怀道士许法棱的注释

暂无

望龙山怀道士许法棱的赏析

暂无

望龙山怀道士许法棱的背景

暂无

《望龙山怀道士许法棱》作者介绍

刘长卿(约726—约786),字文房,汉族,宣城(今属安徽)人,唐代诗人。后迁居洛阳,河间(今属河北)为其郡望。玄宗天宝年间进士。肃宗至德中官监察► 刘长卿的诗