Guan Chong De Mo Zhu Ge

观崇德墨竹歌

Ye Lai Bei Feng Yuan Zi Xiao ,He Shi Chui She Qing Lang Gan 。

夜来北风元自小,何事吹折青琅玕。

Shu Zhi Sa La Gao Tang Shang ,Bai Xie Xiao Xiao Yan Jing Han 。

数枝洒落高堂上,败叶萧萧烟景寒。

Nai Shi Shen Gong Miao Shou Yu Zi Shi ,Xi Qu Tian Qiao Bu Zuo Nan 。

乃是神工妙手欲自试,袭取天巧不作难。

Hang Kan Tan Xi Shou Ma Bi ,La Shi Wai Jiao Mo Wei Gan 。

行看叹息手摩拂,落势夭矫墨未乾。

Wang Wang Chen Hui Bi Sha Long ,Yi Ren Huo Yong Xing Ming Tong ,Wei Bi Quan Shou Jun Wei Gong 。

往往尘晦碧纱笼,伊人或用姓名通,未必全收俊伟功。

You Neng Yi Shi Bian Bai Shou ,Bu Mian Shen Wei Lao Hua Gong 。

有能蓺事便白首,不免身为老画工。

Qi Ru Chong De Jun ,Xue You Gu Ren Feng 。

岂如崇德君,学有古人风。

Hui Hao Li Wei Yan Shen Bi ,Dan Qin Cai Yan Fang Ru Shi 。

挥毫李卫言神笔,弹琴蔡琰方入室。

Dao Yun Jiu Sui Neng Lun Shi ,Long Nv Zao Nian Xian Wu Fo 。

道韫九岁能论诗,龙女早年先悟佛。

Yi Qi Qiao Ke Fu Ke Hai ,Chui Sheng Xian Zi Xia Gou Shan 。

弈棋樵客腐柯还,吹笙仙子下缑山。

Geng Neng Yu Wu Xie Xing Shi ,La Bi Bu Dai Shi Qing Dan 。

更能遇物写形似,落笔不待施青丹。

You Zhi Shang Yi Lao Cang Jie ,Du Yu Chang Song Ling Sui Han 。

尤知赏异老苍节,独与长松凌岁寒。

Shi Su Ning Zhi Zhen Yu Wei ,Hui Huo Fen Yun Gui Shen Shi 。

世俗甯知真与伪,挥霍纷纭鬼神事。

Huang Chen Wu Yan Qing Bai Ri ,Juan Zhou Mo Ren De Chan Shi 。

黄尘污眼轻白日,卷轴无人得觇视。

Jian Wo Hao Yin Ai Hua Sheng Ta Ren ,Zhi Wei Zi Mei Dang Qian Shen 。

见我好吟爱画胜他人,直谓子美当前身。

Zeng Tu Suo Ge Zhui Gu Shi ,Cai Bao Qi Yi Zhong Si Wen 。

赠图索歌追故事,才薄岂易终斯文。

Suo Ai Zi You Fa Jia Xing ,Bu Ke Yi Ri Mo Ci Jun 。

所爱子猷发嘉兴,不可一日无此君。

Wu Jia Shu Zhai Fu Qing Bi ,Shou Chong Cang Lang Shi Shu Bai 。

吾家书斋符青壁,手种苍琅十数百。

Yi Guan Ou Shi Xie Gong Cheng ,Dao Yuan Mo Zhi Xin Can Qi 。

一官偶仕叶公城,道远莫致心惨戚。

Wo Fang De Ci Xing Bu Gu ,Zao Ci Juan Zhi Sui Qin Shu 。

我方得此兴不孤,造次卷置随琴书。

Sai Gui Cai You Gu Yuan Meng ,Bian Ke Hu Er Kai Ci Tu 。

思归才有故园梦,便可呼儿开此图。
标签:
人气:
观崇德墨竹歌的翻译

暂无

观崇德墨竹歌的注释

暂无

观崇德墨竹歌的赏析

暂无

观崇德墨竹歌的背景

暂无

《观崇德墨竹歌》作者介绍

黄庭坚(公元1045年-公元1105年),字鲁直,自号山谷道人,晚号涪翁,又称豫章黄先生,汉族,洪州分宁(今江西省九江市修水县)人。北宋诗人、词人、书► 黄庭坚的诗